“Aynası dönük sunakların
Umut tacirleri…”


Üzengi vuruyor yüzlerine
Burnundan soluyan atların
Dört nala gidişlerin
Pervasızlığında…


Mona Rozaya ölüm
Diye bağırıyor biri
Yel üfüren çığlığında


Bilinmez;
Vebaya soluk tenlerin
İrkilme seansları
Güneşe yasak var
Görmese de olur
Ölü bir benizi
Sevgili…


Mona rozaya!
Gülmek yasak diyor öteki
Ötekileşmiş müsvedde
Karalamalarında…


Saçlarında yeleken yalnızlıklar
Umut taciri el ayaları
Işıksız günlere gebe
Son çırpınışlar…


Sokak şarkıları esrik
Dili kekeç çocuklar süsler
Islak serçe havuzlarını
Kösnül sevişlerin
Kadınlığıdır
Zaman…


“Göğü kucaklayan kuşların
Geri dönüş şarkıları izler
Sevdalukları…”


Orada bulutsuzluk
İman tahtasındadır
Astımlı bir yüzün
Oksijene ölümüdür
Hayat…


Mona Rozaya!
Yaşam diyor en afilisinden
Sokak valsi yapan Antonio


Onun yüzü bana dönsün giderken
Saçlarından kalp uçuracağım…

Benliğinize…

Şiirimi yine güne taşıyan çok değerli seçki kuruluna ve beni şiir yolculuğunda
yalnız bırakmayan tüm gönül dostlarına sonsuz sevgi ve saygılarımla...