6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1365
Okunma
Öksüz acılarla yaşadığım günler oldu
Yarı aç, yarı tok anılara sımsıkı sarıldığım.
Ölümü doğacak çocuğum gibi beklediğim
Özlemlerimi suluyordum filizlensin diye
Tesellim… Melekleri imrendiren gülüşlerin oldu.
Şimdi korkarcasına kaçıyorum bu anıların kentinden
10.15 otobüsüyle kendimi ötelere atıyorum ya…
Bakma öyle gözlerime, gülümse biraz
İnan bana seni unutmuyorum,
Biz bırak ta dostça ayrılalım.
Elimden bir şey gelmez, seni sana bırakıyorum
10.15 otobüsü beni bekliyor.
Gel, son defa koklayıp, sana sarılayım
Kapatma güzel gözlerini, müsaade et öpeyim
Bağışla kırdıysam seni… Al sevgini sana bırakıyorum
İster yaşat, ister mazideki günlerimizle bırak
Sorma… Bende bilmiyorum gideceğim yeri
Bundan böyle kederli o kayıp gecelerdeyim çünkü…
Ama şimdi 10.15 beni bekliyor
Ve Seni yaşıyorum, şu birkaç saniye seninle…
Çarpışabilir bu otobüs on üçüncü kilometrede
İçimde mesafelerin korkusu
Olabilecek yanlışlardan kaçıyorum…
Cevap Yaz