kulağımızdaki fısıltıların hayırlısını diledim şimdi...

ahh insanın kendi uçurumuyla yüzleşmesi ve o uçurumdan yine kendi kendini itmesi nice gerçek uçurumu kıskandıracak bir vakadır. sevgili ismail dilerim ki sen görürken bir uçurumun içini kendi içindeki derinliği hafife alma. kendi derininde boğulma.
saygı ve sevgi.

ama tek bir ses seni oynatır cambaz gibi de
asla düşürmez o ipin üstünden di mi :)))



güzeldi...

Atilla İlhan dedi de, geldi bizim müşteri. Senin kaleminin güçlü yanının farkında olanlardan olmak da güzel abicim. Sessiz sedasız, bir meltem gibi esiyor yüreğinin feraceleri. Ferdi Tayfur'un ağlayan sesine, 'Yunanlar nasıl bir şarkıcı bu?' sormaları gibi, nasıl bir söz de bizi yanıltan; bize şiir dedirtmeyen cinsten geldiği an, şiir oluyor esasında.

Uçurumun kenarında,
değil öyle ayaklarımı filan sallayarak
bir şeylerin hareket ettiğini bilmeliyim
ve sonra küçük sesler olabilir, küçük; bildiğimiz ufacık hani -fısıltı gibi-
örslerimde çekiç çekiç aynı tonda bir yanılgıya köle olup,
bir cambaz gibi;
aslında...

Sadece insan gibi; İşte ben de yanılabilirim, bazen doğru olup, bazen kendimi dahi kandırabilirim.

Her şey kısaca benim/ bizim için!


, der gibi!


Hürmetle güzel insan!

Farklıydı dizeler İsmail,kutlarım,bence yaşama tutun.
Saygılar.........

uçurumun kenarındayım
bir el itebilir beni
belki bir ses tutabilir
anlamlı ve düşündürücü ama çok şeyde ifade ediyok kutlarım

ÇOK GÜZEL DÜŞÜNDÜRÜCÜ BİR ÇALIŞMA ...TEBRİKLER