meğer;
ne çok sevenim varmış
çok yüz şimdi uzak bana
bu çocuk kim başımda ağlayan
ben kimim aslında
o çocuğu ağlatan..
meğer;
geriye baktıkça büyüyormuş
tek-tuk azan derlerim
ve üzülüyormuş da
şimdi çoğalan sevenlerim
bir makas almayıp da yanağımdan
çok kişi var şimdi ağlayan..
meğer;
rakı balık ben demlenirken
okunan ezana kulak asmazken
ve daha hiç camiye gitmemişken
ne bu merhametle okunan
siyah adamın beyaz kebi
ve dokunaklı ince sesi..
meğer;
sağım solum ne ağırmış
ne de çok korkularım varmış
şimdi gidecekler az sonra ama
içimde unutulan bir ses var
ilk aklıma gelen bile çok uzak
gitmelerin o çıngıraklı sesi..
meğer;
deniz kokusu ve hışırtısından
bu kadar da çekinir olmuşum işte
en uzaktaki yıldızdan bile belki
çekinir olmuşum can tutkusundan
aklımdaki bile hayın şimdi bana..
meğer;
sinemde yara girmişim mezara
başımda evlat,eş,ana-baba
içimde büyük bir imanla
ve bilinmeyecek vatan aşkıyla
gidiyorum allahaısmarladık
oğluma-eşime-anama-babama..
yalan yaşadım ama
doğru öldüm sonunda
bir askermişim
meğer aslında..