Sonbaharın hüznü çöktü gönül dağlarına,
Son yazdan geriye yaralı bir kalbim kaldı,
Yenik düştüm sevdanın örülmüş ağlarına,
Deniz yosunu gözler içimi söküp aldı.

Kış esintisi yaktı sarı yorgun yaprağı,
Kuruyan dallarımda gözlerinin seli var,
Nefes aldığım göğsün gönlümün son durağı,
Şu üç günlük dünyada senden başka kimim var?

Uyusam da seninle omuzunda uyansam,
Su, çölünde yanardı yar, kış ateşinde,
Bir ömür sende kalıp bir ömür sende solsam,
Uyanırdım ilk sabah mahşerde dizlerinde.

Bir ihtimal var derken umudun tükenir de,
Delice bir kasırga yüreğinden eser ya,
Aradan yıllar geçip anılar küllenir de,
Bir gün paslı bir bıçak damarından keser ya.

Böğürtlen karasıydın tadın dudaklarımda,
Silemedim ismini engel oldu yangınım,
Kesilse de dallarım,yaşa budaklarımda,
Sevda geldi geçiyor, zaman sana dargınım.

07.11.2010. 02:30.KIRŞEHİR
OSMAN ÖZTÜRK. EKSİK SAYFA ŞİİR KİTABIMDAN
EYLÜL.2011