Sukut eden
nefesin fihanı firkattir


Umudun
sessizliğinden nükseden
hicran hangi vakitte açacaktır


Anlaşılmaya
muhtaç olam ihlas, ruhun
ve kalbin aşka ram olan sevdasıdır


Hak bu lahzada
idrakte dirlik bulacaktır, üşüten
zamanın hüznü sürurla ihya olacaktır


Kul ne vakit
çaresizdir, bu minval üzre acizdir


Kalbin inşiraha
tabi değilse, kulluk mecnunun
hülyasında dilegelen hasret-ielemdir


Veli sabrın ilminden,
vicdanın muvazenesinden kanaate
ermiş bir nefestir, rıza için feday-ı namzettir


Fanilik
adına ne varsa, elinin tersiyle iten
ahsen-i bedeldir, vuslat için ceht eden zaferdir


Sevenin kalbi buruktur,
umudu buğulu bir soluktur


İradesine
kefil olmayan bir kul ne vakit
aşkın ilzanımdan feyzeden ülfete maruftur


Hasret
hevesin değil, his umudun payesinden
südur eden şiar değil, kalp ihlasa turaptır


Kul olan,
akıl ve iradesinden mesul olan ahenktir,
hakikatin meyanından dem alan murattır


Heveslerin nefsinden
nüksetmesin, hissin ruhuna elem zerketmesin


Huşu
halin ecrinden serdeten perdedir,
hazz-ı peyedir, vicdanın nidasını hıncın kesmesin


Gönül
ruhun feyzinden beslenir,
kalp o vakit nazargah olmaya amadedir


İrade
aşkın ihsanında demlemeye
muhtaç çaredir, nefse heba edilmesin


Ne zaman yalnız kalırsan,
ruhunun bitap halinde neye muhtaçsan


Kalbininden
nükseden umudu soldurmadan, nefsin
sahibine ram ol, çile o an azmine şevk versin


Öyle biran gelirki,
yitik nefesin halinde ki sefilsin


Tarumar olmuş
bir izanın sahnesinde malup olmuş
çaresiz bir hicransın, sessizliğe çekilirsin


Düşündüren
her ne varsa, varlığın adına o an
yaşamak en veballi bir cenahsa teslim ol
yaratan adına, çekinme zira sen müddet-i nefessin


Hidayet üzre
varlığını ikame etmek adına
tevdi edilmiş cansın, insan ve kul olmak için yarışan
bahtiyar olmak için yarışansın, kendi nefsine rakip olan vicdansın




Mustafa CİLASUN