Ne sayende yaşadım, ne tutkuna adandım!İnsan kamil olmalı Ruhunun suhuletinden nükseden esinle kalbi sürur yaşamalı Fanilik adına hiçbir amaç için kul, köle olmadan özgürlüğün eminliğinde yaşamalı Akıl ve izan adına ilimden nasibini alarak, hakikat sevdası ve ecriyle umutlarını yaşatmalı Ne kadar üzen yıl varsa Bir hesap ve bedel karşılığı düşünülmesen sereserpe abanılsa Elem ve kederle hemhal olmuş bir nefes ne kadar hicrana kansa, yakarmak için nefsiyle avunsa Yüreği vurgun yer, hissiyatı tarumar eder, izanı ve iradesi zafiyetlere dalar, o an çektiği sancılar ve sızıları duyulmasada Kahretmek nefsin ilzamından nükseden hardır Kalp, edebin ve naifliğin nezaretinde sukut ettiren sadakatin nazarıdır Terbiyeye muhtaç akıl ve nesf ancak hakikat adına yol alırsa farktır, ihsandır, ecr-i sadıktır Vefayı bilmeyen bir can ne vakit hakkıyla kul olmak için çırpınacak ve sevdasıyla aklanacaktır Tadmin olmak adına ne yaparsan nefsin harlanır Sabır ve kanaatin kalbi teskin eden aşkından uzaklaşırsan, ar halinden uzaklaşır Nafile yere yutkunmak ne kadar evladır, mahzun bir nefesin yüreğinden nükden hüzün kim için sancıdır Aşk, sadakatin ve vefanın sülbünden nükseden esindir, rızay-ı bari adına en ülvi nasiptir Hastanın haline nazar ederken nefesin müddetine kan Seni sen yapan yaratan, her azanı teslim edip, bir vakte kadar iradene bırakan için muhakeme yap Teslimiyetin bilincin nispetindedir, ne kadar bilir ve anlarsan o kadar yakınsın ve tanırsın, inanmak adına saplantıya sığınmazsın Zan içinde t evbe edip ihsana yakınlaşamazsın, düşünmeye ram olmak için çırpınan can Vesileler ikramdır, tesadüf inançı bühtandır,kader ve kaza haline en yakın olan bir sınavdır, Bildiğin kadar korkudan uzaklaşırsın, emniyet içinde yaşarsın merak eden mübarek insan Mustafa CİLASUN |