Hüzünün sullarından geliyor bu şiir!
Her satırı çığlık çığlığına bir yanlızlık!
Yanlızlığımın en katran yerinde:
Eskilmeyen bir dilde yazıyorum!
Damla damla dökülen hicranlarımla!
Adı ’s(b)en’ oluyorsun şiirimin!

’’Asi bir ırmak gibi savruluyorsun dalgalarını bedenimde sevgili’’

Şimdi
Ve
Sonra
Bir mültecinin yasaklı alfabesini çiziyorum!
Parmaklarımın arasında can çekişen kalem
Ve
Gecede parlayan yıldızlar şahidim olsun ki:
Bu sana son ’intihar’ şiirimdir...

’’ İki aşığız kaderi tekmelenmiş bu coğrafyada sevgili’’

Son tütündür sardığım!
Sondur artık seni içime çekişim sevgili!
Artik infaz emrimi veriyorum tüm cellatlara!
Artık son bulsun gel-git savaşlarım seninle!
’’ Şimdi Amed’in surlarında yanık bir beden oluyorum sana sevgili’’

Firari sevdamın en yasaklı halidir bu şiir!
Dört tarafım mayınlıdır!
Dört tarafımda ihanetin sahibi puştlar!
Sevdamı kimliğime gömüp gidiyorum!

’’ Deli bir şairin günlüğüne ve kan seslerine tanık oluyorum sevgili’’

Not:?

Sana dair yazılmış tüm dip/notlarım:
!
!
Kan ağlıyor...

Salih DURMUŞ