1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1242
Okunma
Sokaklarda gezinirim öylesine
uzadıkça uzarlar,
uzayıp giden bu sokaklar
uçuca eklenmiş yaşamlardan farksızdırlar
biz iki ayrı sokak; kesişmiştik bir yerde
uzayıp gitmiştik gündüzlerde ve gecelerde
leylaklar açabilseydi keşke hep
sokaklarımızın bahçelerinde
sokaklar vardır yine
çok sevdiğim
daracık, eskilerden kalma, arnavut taşlarla örülü
hissettirir samimiyeti, komşuluğu vs…
en çokta ‘güven’in var olduğunu bir zamanlarda
ben güvenmeyi-inanmayı seninle yitirdim
yalanlar bitmişti sokağımızın bahçelerinde
yolamamıştık onları bir bahar vaktinde
senden sonra
yüreğimde de tenha sokaklar varoldu
şimdilerde
hangi sokağa çıksam
boşluk dolu, yoksunluk dolu
sokaklarımı kaplayan ise yalnız hüsran kokusu…
( Dilek KARSLIOĞLU )