5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2083
Okunma

O zamanda şairdi
Geçerdi bu sokaktan
Gece,hüzün zaman...
Kayın ağaçlarını öperdi
Lal rengi serçeler
Kanat uçlarında ziller...
Ben ölürdüm
Ağbim çiçek getirirdi
Duruşumun resmine...
Bir romandan atılmış
Yağmur ağacım benim
Kanıyor tenim...
Bir şiir dinletirdim
İçimde çığlıklarla
Mezarlık güllerine...
Ben ölürdüm
Hülya beni karşılardı
İstanbul treninde...
Yağmur ağacım yatmış
Eşcinsel kaldırımda
Uyuyor derininde...
Gözlerimi unuttum
Yüzümde gözlerim yok
Hazan,kaktüs,perde...
Ben ölürdüm
Çiçekler demlenirdi
Koyu bir ikindiyle...
Mumun resmi duvarda
Boynuzları kan içinde
Duvar,resim,hece...
Tüm evren grişimdi
Aylar... hüzün,
Yıllar...gece...
Ayşegül Aşkım Karagöz
5.0
100% (4)