5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1104
Okunma
Buğulu edasıyla gönle atalı ağı.
Billûr türküler söyler çağıl çağıl zamana.
Muhabbet mekanında toy albeni yumağı.
Katresiyle efsane nüzul eder hep ana.
Kimi dem elif misal cerenleri andırır.
Damakta izi kalır örülür ipek kese.
Zarafeti baharda erguvan kıskandırır.
Duyanlar hayran olur semaverdeki sese.
Üçler yediler kırklar müjdelerken baharı.
Bir kuğu asaleti suya yansır dem be dem.
O alır dudaklardan busesiyle hep harı.
Dildeki yaralara buğusu olur merhem.
Nisanın düşlerinde örülü ipekten ağ.
Yağmur damlalarının damıtılmış niyeti.
Egzotik iklimlerde yeşile bürünür dağ.
Albeni yumağıdır asaletin diyeti.
Maveraya koşarken yelesi ipek bir tay.
Toynakları tozlanır güzide saatlerde.
Asude mevsimlerin üstüne doğarken ay.
Albeni yumağıdır çözülen taatlerde.
Ankara,22.02.2012 İ.K
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz