Her mevsim şiirlerim çay kokar
Düşlerim sade sen
Yadımda harman harman
Desen desen
Bazen berrak bir bakış
Kara kış bazı demler
Yalnız senden dem vurur çay kokulu hayaller


Aniden
Bir damla gülüş düşer gökyüzünden
Hüzünden saraylar kurarım sırça
Çeşm-i bülbül rüyalar görürüm
Kömür ateşinde demlenmiş çay misali
Burar gamzelerin hayallerimi
Demliğe öykünürüm


Üşüyen yüreğimi kıskanır buz dağları sensiz
Kefensiz ölüler defnedilir bağrıma
Avuçlarımda kor taşır gibi taşırım
Sensiz günlerimi


Yazı yaban bir yola vururum kendimi
Yılkı atlarından özgür
Onlardan çaresiz
Hatıralar yabancılaşır yer yer
Güneşin doğduğu yeri hayal ederim
Battığı yerden
Kederden katreler karışır sulara
Denizler tutuşur


Benim şiirlerim çay kokar
Düşlerim sade sen
Demlikte nefesin bardakta gamzen
Sızılarım diner
Uyur dertlerim
Çayı sen demlersen
Gelirsen çayımı seninle bölüşürüm
Gelmezsen ömür billah üşürüm…
Ankara, 22.02.2012 İ.K