Şair Hüdai’nin
-Kelamdan Kaleme, Kalemden Kağıda - adlı şiirine naziredir.

Gönül bir bohçadır yamalı sökük
Gâhi bir bahçadır yaprağı dökük
Gâhi coşkun ırmak sel köpük köpük
Kayalar yerinden söküldü yine


Gönlümün uğruna serdim yatağın
Göğün yücesinde kurdum otağın
Düşüne daldığım karabatağın
Suları yükseldi çekildi yine


Med ile cezir gel-git içindeyim
Gönül bir bedestan Hint’te Çin’deyim
Gâhi ipek halı gâhi çimdeyim
Kervanım bir çölde çakıldı yine


Neden ah edersin fani yalansın
Bülbül figânını tele salansın
Yel ile selamın güle dolansın
Hicranın gönlüme takıldı yine


Bir hoş olur gönül konar her dala
Aşk ile deryada biner sandala
Ölümdür son durak selâ musalla
Kayalar kabrime dikildi yine


Aktaş güneşe bak doğup batıyor
Geceyi böğründen yarıp atıyor
Toprak tohuma can umut katıyor
Kefenim dikildi söküldü yine



Şaban AKTAŞ
17 .02.2012