0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1557
Okunma
Fırtınalar gibiydi içindeki,
Sessizdi,sinsice esiyordu yüreğindeki..
Çok güçlüydü fırtınalar,
Savuruyordu içindeki herşeyi.
Bir o yana bir bu yana,
Gidiyordu her tarafa,
Kalbi sanki yerinden çıkarcasına,
Ağlıyordu durmadan hıçkıra hıçkıra.
Ama çok güçlüydü,
Katlanabilirdi,dayanabilirdi.
Köklerine sıkıca sarılmış,
Bir ağaç gibiydi.
O kadar güçlüydü ki,
Unuttu onu hemen yüreği,
Direndi,dayandı,çabaladı,
Ve sonunda ayakta dimdik kaldı.
5.0
100% (2)
