Ey cananım gelmez misin imana,
Bak sevda kervanı gitti gidiyor.
Zamanım yok ‘’eyvah’’ ile ‘’aman’’ a,
Ömrün sermayesi bitti bitiyor.

Ben bir mumum firkatinle sönecek,
Bir serçeyim dallarına konacak,
Zannetme ki ebediyen yanacak,
Mutluluk güneşi battı batıyor.

Bu gönül anlar mı yazı, hazanı,
Zaten anlamıyor bozuk düzeni,
Sevda bahçesinde kızı, kızanı,
Kayboldu peş peşe yitti yitiyor.

Keder atı senin ile gemlenir,
Yanar içim, ruhum senle demlenir,
Aşk yarası gül teninle emlenir,
Koyunlar kuzuyla yattı yatıyor.

Ben kuru dalınım sen beyaz çiçek,
Gel güzelim senle bir bade içek,
Açmazsan eğer ki sen bana kucak,
Yakındır şu ahım tuttu tutuyor.


Dost Kalemlerden;

Vermezsen muradım sana vebalim
İçinde kâlbimin gaddar bir zalim
Ecelin eliyle kurtulur halim
Azrail tırpanı attı atıyor... ...........Şaban Aktaş