Yıllar önce ılık bir yaz günü tanıdım aşkı
Avuçlarım ıslak ıslak dilim tutulmuş
Gözlerim mahmur mahmur bakarken
Bir rüzgar ile bana gelen yapraktı aşk
Bana uzun uzun sarıldı
Sevilmeyi bilmeyen zavallı yüreğim
Kırmızı ayakkabıları ile salıncakta sallanan kız oldu adeta
Başımdaki şapka uçsa haberim yoktu
Nerdeydi tanıdığım kendini beğenmiş o kız
Rüzgara kapılmış bir yaprak gibi sürklenip
Bambaşka biri oluyordum sanki
İçimdeki büyümemiş çocuk asileşiyor
yanına yamacına sokulmak istiyordu
Saçlarımı okşasın diye nerelerimi vermezdimki
Bilirmiydim kaderimin cilvelerini
Okşadı saçlarımı uzun uzun
Ben ona umutlarımı verdim
Onunda bana verdiğini sandım
Bilmezdimki her aşkın sonunda gözyaşı vardır
Sadece aşk hakedene , varedene olurmuş bilmezdim
Mutluluk yüzümde bir gülümseme ile barizdi
Ellerim kınalı , prenses elbisesi, tacım, kırmızı kuşağım
Sürüklediğim kuyruk mahpus kaderim çıktık yola
Aşkın hikayesini şiir etmeye
Az gittik uz gittik ,dere tepe düzgittik
Sönmüş bir mum olduk bir kuru elbiseyle döndük
Andım olsun demiştim artık ben aşkı unutacağım
Biraz da bana aşık olsunlar
Şimdi mahpus kaderimi değiştirmeye yol yol ,göz göz ilerliyorum
Bir kare varmı dersen hatırladığım eskilerden
Mutlu ve üzgün gidişim
Hatıralarımın çoğu yok unutulmuş herhalde
Bilmiyorum o aşkıda elde ederken
Bu denli gururlumuydum
Bu denli içlimiydim
Bu denli bilinçlimiydin
Bildiğim tek şey vardı kördüm
Şimdi tek tek kum taneleri içinde bulmak istediğim
KÖR OLMADAN AŞK NERDE SEN BİLİYORMUSUN?