gerçeðe vuslat

Þihablar fýþkýrýyor kainatýn kalbinden,
Uyanýyor idrakim, fýrlýyor uyku kabrinden,
Avucumda sýktým, çekindiðim dünya harýný,
Gördüm iþttim Mevlam, düþündüren ihtarýný.

Dünyalýk için yayýlmýþ arzý gezerken,
Bir kum tanesindeki haykýrýþý sezerken,
Kýrdým artýk yüreðimin çelik kabýný,
Sana doðru çevirdim gönlümün mihrabýný.

Sonsuzluk girdabýnda boðulurken hayaller,
Sönüyor dimaðýmda depreþen idealler,
Okudukça kendimi ve kainat kitabýný,
Hafýzama kazýdým "Oku" diyen hitabýný.

Ummanlar gizliyor, gül yapraðýnda þebnem,
Bir damlada boðuluyor, çýrpýnýyorum her dem,
Aþk ocaðýna koydum nefsi, yaktým narýný,
Yetiþir mi ki bu gözler görmeye gülzarýný?

Baharý muþtuluyor yeþeren tomurcuklar,
Ýçerimi yakýp kavuruyor, hiç sönmeyen korcuklar,
Çekip kopardým artýk çatlayan ar damarýný,
Yüce mizanýna uydurdum günlümün ayarýný.