O yüce dergâha ellerim açık
Sana çok muhtacım ey yüce Rabb’im!
Çorak çöller gibi yüreğim yanık
Rahmetiyle seven ey yüce Rabb’im!

Kupkuru çöllerden zemzem çıkartan
Hâcer’in gönlüne ümîdi koyan
Safâ ve Merve’ye aşkla koşturan
Nimetini veren ey yüce Rabb’im!

Âdem’i insana halîfe yapan
Nûh’a emrederek gemi yaptıran
Mü’mini tûfandan çekip kurtaran
İbret sahneleyen ey yüce Rabb’im!

Yâkub’un bir anda gözünü açan
Yûsuf’a zindanı medrese kılan
Dâvûd’u demirden zırhla koruyan
Şerri perdeleyen ey yüce Rabb’im!

Eyyûb’u sabırla imtihan eden
Mûsâ’ya denizde yollar gösteren
Yûnus’u balığın karnından çeken
Bizi esirgeyen ey yüce Rabb’im!

Süleyman Nebîye saltanat veren
İsâ’ya göklerden sofra indiren
İdris peygambere hulle biçtiren
Arşı gölgeleyen ey yüce Rabb’im!

Muhammed resulle hitam bulduran
Âmine hâtundan nurlar doğurtan
Kullara ukbâda cenneti sunan
Arzı dengeleyen ey yüce Rabb’im!

20.12.2003