Ah neyleyim, nerelere gideyim.
Bu gün on dört şubat,bir sevgilim yok.
Millet takmış eteğine zilleri.
Benim şöyle çın çın öten zilim yok.

Garip kaldım, biçareyim büsbütün.
Omuz verin, gelin elimden tutun.
Yok mu bana selvi boylu bir hatun?
Sunmak için karanfilim, gülüm yok.

Ben de yanar için için çağlarım.
‘’Bir kedim yok’’ diye kalbim dağlarım.
Aziz Valentin’e ümit bağlarım.
Vatanım yok, mekanım yok, ilim yok.

Sermayeyi yüklemişim kediye.
Ne alırım, ne veririm hediye.
Zalım On dört Şubat. Geldin ne diye?
Bundan sonra bana rahat ölüm yok.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kemal der ki:

HAYAT BAZEN BÖYLE, BAZEN ÖYLE SINIYOR İNSANI...
DELİYE HERGÜN BAYRAM BOŞ VER ONDÖRT ŞUBATI...
BAŞINA ALARAK BELAYI DUVARLARA VURMA KAFANI...
TUZ DEYİNCE CIZ DEDİRTECEK SİPARİŞLER LİSTEN YOK...

kemnur

BU DA BENİM CEVABIM

Bir yar olsun her gün vız vız vız desin
’Hani ekmek, hani şeker-tuz desin.
’Tuz’ dedikçe ciğerlerim ’cız’ desin.
Dersem eğer bil ki akl-ı selim yok.