/ ben, ürkek bir serçenin kanadında masum bir çocuktum oysa /








evvel zaman içlerinde yağmalanan gözlerimi süzerdim
ritmi bozuk gecelere
bakışlarımın yavuklusu olurdu yalnızca hasret
ihanet kokan gölgelerinde oynaşırdı çoğu kez bu mevsim
kanıma dokunurdu denizlere meyilin
ve nefret, vaktinden önce doğan bir güneş gibi yakardı içimi






oysa ben,
siyah martıların uçuştuğu,
karanlık sulara dokunurdum mütemadiyen
avuçlarıma dolardı,
katlinde kan damlaları
masal yorgunu,
küheylan yelesine gizlenirdi nefesim
rüzgar kirletirdi saçlarını
bir kızıl bulut gelir yağmurunda üşürdüm
ve sevdanın katline yine tetik düşürdüm






/ yalnızlık kokuyor toprak
kuşatılmış korkulardan ürperiyor ihtimaller /






kirli parmağınla işaret etmişken
ana rahmine düşürmediğin bir sadakat mıydı aşk ?
sancısız düşüklere sırnaşan tebessümün
ve zehir soğurtan göğüslerinden utanır gönül






mavi örtüsünden sıyrılan yıldızlar geceyi kusarken ellerime
ve susarken ay ışığı
şehvetli bir kentin kaldırımlarına gömülen
yenik ve yorgun bir savaşçıdır sevda









/ ama sen söylemeseydin kimse bilmeyecekti vurulduğumu /







---- aras ----------