TUŞBA DEDE
Tuşba dede
Vanlı depremzede
Yaşını sordum:
“On yedi”dedi
Evin yıkıldı mı?
“Hiç olmadı”dedi…

Varlığı:bir ahırı
İki inek, karasaban ve buzağı
Birinci depremde yıkılmadı
İkinci depremde yıkıldı
Naylon muşamba altında yattı
Sabah uyandığında:
Buzağı donmuştu.
Hüngür hüngür ağladı
Göçten başka çaresi yoktu
İki ineğini sattı
Geçimini sağladığı karasabanı
Hibe etti.
İstanbul’a göç etti…

Yakınlarının yanında kalıyor
Kartal’da bir gecekonduda
Şemsiye satıyor
İstanbul Taksim Meydanı’nda
Orada tanıştım
Yağmur altında…
Elleri hep havada
Çivit mavisini aramıyor
Gözü bulutlarda
Yağmur duasında…
Ne kadar yağmur yağarsa
O kadar şemsiye satacak
Ondan bir şemsiye aldım.
Parasını verdim.
Duasına katıldım.
Sonra geri dönerek:
Taksim anıtına bırakacağım.
Otuz dört karanfili ona verdim…

İstanbul Taksim Meydanı’nda
Sulusepken yağmur yağıyordu
Anıta, şemsiyesi altında giderken
Gözlerim güvercinlere takıldı
Durdum
Bir tabak yem aldım
Güvercinlere yedirdim…
Kendimi:
“Wall Street”eylemcileri
Arasında gördüm
Ben de:
Kahrolsun kapitalizm dedim
BEDRAN CEBİROĞLU