hatırlarmısın
Manav Alinin
kavun karpuz elma ve dahası
birde pireli kedisi meşhurdu
sarıyerli hamdiden aldığı dükkanında

Dahasıda vardı buranın
bir kız vardı gamze yanaklı
iki sokak ötede memur salih efendinin
bizim mahallede oynardı o zaman
kırık kapılı dilaver apartımanında

beş katlı binaların arasında
Güneşi görmezdi bizim sokak
dediysem sabahları tek
öğle ile ikindi arasında
inerdi merdivenlerden sarı saçlı
mavi gözlü gamze yanaklı
memur salih efendinin
onaltısın da o zaman
biricik kızı münevver

ben daha yanıbaşımda
dolmuş durağında konuşurken ikimiz
dilim tutulurdu hep
sadece bakardım ona
sarıyer bir iki deyip binmeden dolmuşa
uzatırdı elinden iki lira yetmiş kuruşu
muavine

Belli ki yıllar sonra dönünce
oniki yıl sonra tam
bir zamanlar yaşadığı
sarıyerde ki mahallesine münevver
yüzünde gamzeden ben
birde gözlerinden denize sarılıp
uyur gibi hatırladığım haliyle
hatırladım münevveri

Ben o zamanlar
dedim ya bizim mahallenin
manavı vardı birde pireli kedisi
hani sarıyerli hamdinin eski
dükkanında çalışmaya ve
sonrasında çok para kazanıp
manav aliyle ortak oldum

aliyi vurdular geceleyin
mesele kan davasıymış
üç çocuk bir eksik kaldılar ortada
gömdüler zincirlikuyuda aile kabristanlığına
gençti rahmetli iyi adamdı
kırk bilemedin kırkbeşinde henüz

Neyse bizim Münevver
gazeteci olmuş araştıracak
haber yapmaya manav aliyi
çalınca mahalleden eskiden tanıdığı
konuyu komşuyu
bana geldiler

Tanıdım dedim ya oracıkta onu
daha bi güzelleşmiş yirmisekisizinde münevver

Beni hatırlamadı bile
oysa onaltısında daha
yüreğimdeyken hep
aradan oniki yıl sonra nereden hatırlasın
saçım sakalım tabii
neyse ki bizim pireli kedinin yavrusunun
yavruları oldu da oradan
hatırlayıp...

Bir hal hatır sordum

o da pireli kediyi sordu
manav aliyi sordu
mahalleyi sordu
evler yıkılmıştı zaten güneşte görüyordu artık
çocuk parkına çevrilmişti sokağın
oniki yıl önce ki yeri

Sadece bakabildim münevvere
kedileri sevdi
elinde kalemi ve bir defter
yazdı yazdı
ve gitti

taksiyle hemde


Berhami...