Bir görüşte derler ya, olan oldu o gece,
Elimden gelen tek şey, kapılmaktı sadece...

Tutuldu her yanım histen duygudan,
Çekildi altımdan yattığım hasır.
Uyandı bir anda derin uykudan,
Sâniye içinde gizlenen asır...

O an durdu zaman olduğu yerde,
Hedefinde bendim aşk denen ok’un.
Gece, gözlerime çekerken perde,
Yokluk çekmekteyim, koynunda çok’un...


Aradığın ben değil, başka kapılara git!
Ne mekân doğru mekân, ne de vakit bu vakit...

Hâlim yok dertlerden, endişelerden,
Bende ümit vîran, döngüler kısır.
Önce kaldır beni düştüğüm yerden,
Sonra gözlerinle kalbimden ısır...

Ben ki yıllaryılı sevgiye açken,
Bahsetme boşuna hâlinden tok’un.
Bir damla şefkâte öyle muhtaçken,
Bana bir annenin eliyle dokun...


Ben unumu elemiş, asmışım eleğimi,
Görmüşüm aşk elinden bütün göreceğimi...

Kaybolsun esrarı sinsin geceye,
Örtsün kapısını tek heceli sır.
Yüreğim dayanmaz bu bilmeceye,
Bu sır tepede ak, tabanda nasır...

Ne fallarıma çık, ne de yoluma,
Gezdirme aklımı ardından yokun.
Geceyle son defa girin koluma,
Beni yalnızlığın kabrine sokun...



ahmet turgut atlık

27.7.2010