kısa günün kârıdır, aklımın kârı
söylemesi ayıp, bir tek aklım var
tüm hissiyatımsa belden aşağı...
hesaplar aklım, daima hesaplar
kâr ya da zararı...
kölesi olmuşum düzenin
istesem de bırakamam hesap makinamı...
ardından ya endişe
ya da mutluluğun delice tamtamları
aklımı seveyim, ben, akıllıyım...
ya da kimbilir bu tutulduğum
belki de bir akıl hastalığı...

aklımı sınırsız sanırken
göremedim bir türlü, çakıldığım duvarları
ağzım yüzüm dağıldı
ama yine de bırakamadım hesapları...
ömrümce topladım, böldüm ve çıkardım
çözdüm hep soruları...
sanki bir perde indi
bir türlü göremedim,
gözlerime en aşikâr olanı...
içimdeki ses... çoktan terketti,
fısıldar aklım bana
fısıldar tüm olasılıkları...
sağlamasını yapmadan
düşene el bile uzatmam
müptelası olmuşum aklımın
ordan tutar, burdan çeker, çıkarırım
kısa bir günün kârını...

10.02.2012