2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1046
Okunma
gecenin alaca karanlığı
alır götürür beni, aklımda
körfezin arka köy yolları
silüetler gölgeler, kolkola
gözlerim sanki bir tülbentle bağlı
farsız ışıksızım, yine de
sürüyorum, çaresiz değilim
uzunlarım, gerekirse olur berrak bir ayışığı
inişler yokuşlar kıvrımlar ve kaderim
kim biliyormuş? kim?
arkasında hangi gizemler saklı?
hadi tut bir dakika nefesini
ve dinle zamanın o kısık sesini
sen de duyuyor musun
çağırıyorlar beni, çağırıyorlar
yollar, gece, karanlık ve ay ışığı
fısıldar bana, sende kulak ver
uzanıp ruhunun döşeğine,
hele bir dinle ...
yok olmadı dersen...
soruyorum o zaman
hiç duyguları tartabilir mi
bir fabrikanın çelikten kantarı?
beklemem... hiç beklemedim zaten anlaşılmayı...
çözülmedikçe hissedemez insan
bak her taraf zincirler her taraf
buzullarla kaplı...
görüyorum oysa,
ardında ah ardında, bir bilsen ne gizemler saklı
çoktan aklımı terkettim
aradığım başkadır
aradığım hiç olmamıştı ki akıl kârı...
kapattım gözümü
hissediyorum, doğru yoldayım
hissediyorum...
gerekirse kollar beni Yaradan,
tutar kolumdan aşırır ıssız acımasız karadağları
ya da fildişinden yatağımda uyurken, bir sinek gelir, bulur
o gözlerden sakladığım minicik açığımı...
yok aklıma güvenemem ben,
terkettim çoktan
ve Yaradan’a güvendim
ki Yaradan ne derse,
ancak O’dur haklı...
07.02.2012
5.0
100% (1)