Şimdi, suskun şiirler yazıyorum,
senin hiç okumadığın.
Yüreğimdeki gürültüleri dinliyorum,
senin duyamadığın.
Korkularımla yüzleşiyorum!
Yangınlarımı söndürmeye çalışıyorum!
Senin bilemediğim, uzak iklimlerden gelen,
soğuk, sert rüzgarlar savuruyor bedenimi!
Sensizlik çekiyorum içime,
iliklerime kadar özlüyorum...
Seninle olmak, nasıl birşey aslında,
onu bile bilmiyorum?

Gönlümün; kuytularında geziniyorum!
Sen geliyorsun, ara ara yanıma.
Serçenin kanat çırpışı gibi,
pır pır hareketli, telaşlı sanki!
Dönmüş gidiyorum.
Ellerini uzatıyorsun saçlarıma,
durmak istiyorum, zamanı uzatmak,
sımsıkı sarılmak, uyanmamak belki!...

Ölümlü düşler görüyorum, senden giderken.
Parmak izlerin gerçek, saçlarımda,
elinin sıcaklığı kalmış, orada!
Fırtınalar götürüyor, savuruyor uzaklara!
Kayboluyorum!
Seninle, güneşli bir gün nasıl olur,
onuda bilmiyorum?

Yağmurlar yağıyor üzerime,
sırılsıklam oluyorum!
İncecik, tehlikeli köprülerden geçiyorum!
Tuzaklar bozuyorum, sana yürürken!
Düşüp, çamura bulanmaktan korkuyorum!
Tuzaksız, çamursuz bir yolda seninle yürümek,
nasıl birşey? bilmiyorum!
Yağmurlardan sonra çıkarmış, rengarenk gökkuşakları!
Yağıyor yüreğime özlem özlem!
Ben; renkleri göremiyorum!...

V.Kayra