çoktan başlamış seni yazmaya harfler
işe yaramamış çerçeve içine alınan aşkların
bir kanat takıp havalanmış serçe duruşun
sevdaların da kanatları olurmuş meğer
tuzak olduğu anlaşılmayan bakışların
altında ezilmekmiş ötesi
çöp duruşların rüzgâr üfürükleri


sudanmış nedenlerin,içimde debelenirken ay
kendi yansımasında ağlamaklı ve beyaz
yine kendinde ölüp dirilirken,sönmemiş ateş
dağların doruklarında ihanet işaretleri
dönüp girerken hedef hattıma
belli olmazdı vurulan
bütün harflerim boşalırdı birden dizgininden
bir cümle yer değiştirirdi bende
yüreğinde uyanırdı sevdam, sabah çiçekli


serin bakışlı bir güneş dolardı odama
henüz kışa varmadan ayakların
yazın göğsünde tırmalarken kedi tırnakların
güzelliğin kalbini
daha olmadan akşam
akşam dönerdin,her gidişin arka yüzünde
seni seviyorumlar yazardı
şiir olmadan öyle uzun
adımlar atardın aşka
aşk sedef gözlü bir hayattı


sarrafıydın aşka adım atmanın
şarkıların koynunda uyuya kalmazdın öyle
bir hüzzam şarkının son nakaratında
içlenirdi hayatın sana, senden önce
yazılmamıştı aşk,dağılır giderdi harfler
oyun oynardı durmadan A ve Ş, K’ yla
yakalamaya çalışırdı çocuk yüreğim
tutayım diye her bir ucundan


tutayım ve ölümü yaşamasın hiçkimse
kanat takıp uçuveren aşklardan
serçe duruşlarını getir!

Bütün edebiyat defterinde yazan arkadaşların
mevlit kandilini kutluyorum..