5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1184
Okunma
Biliyor musun annem
İstemiyorum artık telefonum çalsın
Alışkanlık çünkü
Çünkü ben her telefon çaldığında
Hala içimden annem diyerek uzanıyorum ahizeye…
Ahizede kalbim sızlıyor
Bir damla gözyaşım dağılıyor gelen sesle…
Hiç sen olmuyorsun ki arayan annem…
Isınamıyorum geceleri annem,
Çok üşüyorum…
Üstüm açık kalıyor.
Sağ olsun ananem ne bulursa örtüyor,
Battaniye, yorgan vs.
Bilmiyor ki o örttükçe ben daha bir üşüyorum
Bilmiyor ki üşütenin senin örtüşlerinden uzak kalmam olduğunu…
Üşüyorum annem, ört beni
Ört de kışın ayazında çarşaf olsun beni saran,
Yeter ki sen sar annem
İşte o an ateş olurum ayazlarda…
Sabahları hiç işe gitmek istemiyorum annem
Kapıdan çıkınca dönüyorum ansızın,
Elim havada - kalıyorum orada annem…
Yoksun ki camda
Beni uğurlayan elini göremiyorum ki camda
Ben orda kalakalıyorum, elim hala havada…
Kalk da, bak da şenlensin kolum annem…
Hani ben yemeği tuzlu severim annem
Şimdilerde ise daha bir tuzlu yiyorum yemekleri
Kızıyorlar bana, zararlı diye…
Oysa bir tuzu sevdiğim için
Birde yokluğun için ekiyorum
Ekiyorum da yinede tatlandıramıyorum ki yemeklerimi annem…
Sen bir gel, bir daha tuz ekmeyeceğim yemeklerime…
Oysa ne kadarda üzerdim seni
Kapıma gelip
Hadi yemeğe- yemeğe derdin
Ben ise yemeyeceğim…
Hadi gel kapıma annem
Gel de önüme bile koymadığım beyaz peyniri
Kalıp- kalıp yiyelim senle…
Biliyor musun kendi işimi kurdum annem
Büro tuttuk, döşedik…
Hala işe adapte olamadım annem
Her gün bu büroda bir şey eksik diyorum
Oysa her şey var
Her şeyi istediğimiz gibi aldık…
Diyemiyorum ki annem ,
Diyemiyorum ki burada annem eksik…
O bir gelsin dört elle sarılacağım işime
Diyemiyorum annem, sessizce haykırarak bekliyorum seni…
Ben artık çay demleyemiyorum annem…
Bir türlü olmuyor
İnadına yapıyorum çay
İnadına kötü oluyor…
O senin dükkanda ki elektrikli çaycıdan da aldım
Bazen demliyorum- içmiyorum
Ablam geliyor 2-3 saatlik çay var diyorum, bayatladı içer misin?
Gülüyor
İçmediğimi biliyor ,
niye açık ki diyor
Unuttum diyorum…
Bazen, saçma gelecek ama gerçek
Öylesine açık bırakıyorum, ağlıyorum
Belki gelirsin he annem
Diyemiyorum ablama annemden kalma alışkanlık açık oluşu
Diyemiyorum annemi bekliyorum
Yutkunuyorum yine annem…
Şimdilerde kulağımda hep aynı şarkı ;
Hani sen hastalanmadan 2 gün önceydi
Türkcell çalarken dinletten şarkı seçiyorduk
Bülent Ersoy’dan bir şarkı buldum
Güldük
Anne bunu koyarsam karizma sıfır olur dedim
Sonra başka şarkılar bulduk
En sonunda boşver karizmayı annem dedim
Sonra da senin telefonundan arayıp
Defalarca dinledik beraber söyleyerek
Şimdi daha iyi anlıyorum annem
Ve hep aynı şarkıyı mırıldanıyorum
"Aynı bedende can gibiyiz
Cana can veren kan gibiyiz
Yanıp da bitmez köz gibiyiz
Biz ayrılamayız, biz ayrılamayız
Eller ayırsa bile , yollar ayırsa bile
Yıllar ayırsa bile , BİZ AYRILAMAYIZ…"
YANİ ANNEM
Çayın deminde,
Yemeğin tuzunda
Telefonun ahizesinde
Evin camında
Odamın kapısında
Kıyafetlerimin uyumunda
Sessizliğimin çınlayan gülüşlerinde
Gözyaşlarımın yere düşüşünde
Kahkahalarımın yükselişinde
Her anımda , her yaşadığımda
BEN SENİ ÖZLÜYORUM ANNEM