5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1063
Okunma
nargilem
yollardır biriktirdiğim
ukdeleri kustu
üfledim dünü
yarını çektim
giymiştim hevesle
kulak yırtan her alkışı
sonunda baktım
ç ı p l a k t ı m
çember çizerek yükseldi
neyimin dumanları
çünkü ateş doğduğu yeri yakardı
eski yeni savaşında
düşen maskelerden
makasımla taze benler çıkardım
alın yazısında tahrifattan
az mı mapus yattım
dümdüz bir
huzurun koynunda
şimdim sustu
el sıkıştı
dünüm yarınım
olmadı
fazlasını almadı aklım
kayıp düşü/verdim elinize
artık her şekle girmeye hazır
t o p r a k t ı m
İSTİSNA (30 Eylül 2007, Alaaddin; Konya)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “neden”)