kirli bir gömlek gibi duruyor üzerinde ayrılık
yalnız kirli olsa neyse
düşleri alçıya alınmış bir hasta gibi
bak, daha da ötesini görmek mümkün melankoliğe bağlamış bakışlarından...

yok aslında, sen hep böyleydin
çocukken ayrılığı kaldıramadığın gibi mesela
sahi anlatabilir misin biraz bize, şu saçları boncuk boncuk örgülü kızı ?
hani o bir zamanlar uğruna kavgalara tutuştuğun...
hani o gülüşleri her defasından alımlı bir çiçek gibi yüzünü okşayan
hani o sonradan ailecek başka bir kente göçetmek zorunda kalan
hani vardı ya, Maraş ve Çorum gibi benzeri olayların yaşandığı o yıllar
hani o inancın bir iki sure’nin boynuna bırakıldığı...
anlatamaz mısın birazda olsa ?
bak, zaman unuttur muyor insana her şeyi

bu ayrılıklar
seni pek açmıyor be usta
garip bir örtü gibi duruyor üzerinde inan bana
hiç kimselerin tanımlayamadığı...

en iyisi mi sen
koyu koyu düşlere kapılma bir daha
en iyisi mi unut
herkesler nasıl başarabiliyorsa artık