Yanılgılarımın kamçısına düşer dünya
Nispeti, vicdanının hıncı akışkan alev
Gözlerinde mor gecelerden bir mendil
Zamanı yutarcasına yırtınır
Süratinde, kocaman dişleriyle bir dev.

Kızgınlıklarımda büyür
Her biri Buraklaşan adımlarımda
Cinayet saatleri hayatın.
Harman yangınlarınca usul usul
Buz kesen bir alazdayım, üşürüm.
Yıkanır, asitli bir sağanakta hüznüm,
Çocukluğumun yüzü yaralı
Toz toprak kokusu yıkanır.
Yıkanır ellerimde çamurları bilyelerimin
Her ağlayışımda,
Düşer toprağın sin izlerine
Ben de büyürüm…

Büyüdükçe ben, büyür ömürde
Her insan gibi bir yalnızlık.
Kaderin satır aralarında acımsı ve kekre
Bir tül gizlidir gözlerden okunan.
Can savunmasız, can üryan bir akşamda
Dolaşır ruhum gözlerinde
Laldır suskusu sessizliğin
Kalpten kalbe bir suflelik andır yaşanan
Aşka uzanan candır.
Ey aşk!
Susuzluğumu yalnızlığımca kandır…