Sensiz yaşamak buysa;
Neye yarar mal, mülk, ev, arsa?
Hatta;
Bu şehir benim olsa?

Artar mı güzelliği bahçemin
Çalısına bülbül dolsa?
Umursar mıyım gülünü, sümbülünü
Açmadan solsa?
Güler mi bir daha asılmış çehrem?


Asla!


İskelesine gitmeye,
Yollarını tepmeye,
Çilesini çekmeye,
Suyuna
Ekmeğimi katık etmeye,
Değer mi?

Değmez bir tanem,
İnan ki değmez.
Gönlüm bu sensizliğe gayri baş eğmez.


Sabrımın süresi doldu!


Kemiren düşüncemden,
Çözümsüz bilmecemden,
Uykusuz her gecemden,
Nefretim artar oldu...

Arayıp bulacağım ayak izinden.
Uzanıp öpeceğim narin dizinden.
Önünde ölürsem
Reddin yüzünden.
Anlarsın sevgimi açık gözümden...


Heyhat!


Geç kaldın güzelim!
Naaşımı toprağa
Katıver yitsin...

Üzerime bir kürek
Atıver gitsin...

Olurda bir gün,
Döner gelirsen;
Kaz bir çukur yanıma
Yatıver bitsin...