HÜKÜMSÜZ

Seni yağmur damlalarından söküp çıkarmıştım
İğne deliğinden gemi halatı geçirmekten daha kolay değildi inan
Kaplumbağadan daha yavaş yürümek gibiydi, sensizlikte zamanın akışı
Hasretin sen olur
Hasretin sel olur
Hasretin yokluk olur, ama yinede
Varlığın var olur
Devrilip kırılan bardakta kalan son su damlası gibi

Yağmur taneciğinden söküp aldığım son damlacıktın
Ama kalan değildin
Yere de dökülen sen değildin
Kırık cam parçasının en ucunda bekliyordun
Ruhum gibi bedenin kıyısına gelmiştin

Kapının havada kalan tokmağı gibi
Havada kalmıştın
Ömrümdeki sevgililer arasında
Ne yitirdiklerimdendin nede bırakıp gittiklerimden
Ömrümün askısında asılı kalmış ceket misali
Ne eskiciye verilecek kadar eskiydin nede bana olacak kadar geniş

Ama sanırım hata benimdi
Ne kimseyi tam sevebildim nede kimse tarafından tam sevildim
Hep ben yalnız kaldım
Hep ben öksüz
Anladım ki olmayacak şeylerde ısrar etmemek lazım
Anladım ki ben ben olmalıyım
Kendim olmalıyım, kendimde kalmalıyım

Yalnızlığımda kalabalık olmalıyım
Fısıltılarım kendime çığlık olmalı
Ancak o zaman devrilen bardağı havada tutarım
Kaplumbağalar maratonda birinci olur
Koca koca gemiler mini mini ipliklerin birliğiyle zapt edilir
Koca bedeni yumruk büyüklüğündeki yürek zapt eder


Farz etki kaybettim yüreğimi rahatlar mıyım
Sence
Gerçektende mi , öyleyse
Yarından tezi yok gazetelere vereceğim ilanı ;
< YÜREĞİMİ KAYBETTİM HÜKÜMSÜZÜM
BULANLARIN İNSANİYET NAMINA DENİZE ATMASI RİCA OLUNUR.>