Sonsuz uçurumdan
geleceğe düşerken zaman,
ben buradayım
ve siz de orada.
Yatakta bekleyen bir sevgili varsa
kurtarılmıştır gece.
Dünyanın içine gömdüğümüz
sayısız kemik
yerinde duruyorken
ortada bir plan var mı gerçekten?
Uyumluyuz hayata
uyumluyuz ölüme
uyumluyuz yalana
ve aşka
aşk demişken,
bir kadın hatırlıyorum:
“Beni onun kadar sevebilir misin ha? Sevemezsin. Biliyorum.
O var ya O! Melek O! Benim meleğim…” demişti.
Aslında cevap verme gereği görmüyordum fakat sesinde beni
rahatsız eden bir şey vardı.
“O melekse, ben Tanrıyım!” dedim ona.
Büyük laftı fakat susmasına yetti…
İri gözlerini açtı ve öylece baktı yüzüme.
Gecenin 02.00’sinde
etrafımı saran silahşörler duvarlarım...
Hızlı mıyım, yoksa aptal mı?
Denemeye cesaretim var mı görmek istiyorlar.
Daha kötüsü
bir iş görüşmesinde
sorduğu sorudan daha aptal
birinin karşısında olabilirdim.
Ne kabus ama!
Yeni iş ya da yeni okul ortamına girdiğinizde
size hasetle bakan hemcinsinizin
gözleri gibi parlaktır gerçek…
Nerede görsem tanırım o gerçeği.
Karılarını ya da sevgililerini düzmüşsün gibi senden rahatsız bir şekilde bakarlar sana.
Ve hiçbiri bu düşünceden tahrik olduğunun farkında değildir.
Hiç unutmuyorum bir kızın söylediği şeyi.
Yattığı ilk erkeğin,
bir önceki sevgilisi olduğunu söylüyordu
bütün yeni sevgililerine.
Muhteşem bir kurgu değil mi?
İnanmak isteyeceğiniz türde bir yalan.
Bacaklar arasında geçen zamanlar, asla unutulmaz…
Bu gece güneşi göremesek de
biraz yaklaştığımızı hissediyorum.
Yeter ki yörüngede tut bir şeyleri...
Söylemesi kolay.
Buzdolabında asılı faturaya
ev sahibine anlat bunu diyebilirsin.
Seçenek yok
tek şans televizyon ve seks…
Şu an ikisi de bedava, çoğunlukla...
Kindar tanrıların partisi bu.
Hoş geldiniz.
Davetiye gerekmiyor.
Giriş damsız ve ücretsiz.
Merak etmeyin
herkese yetecek acımız var.
Ha ha ha…

Ne kadar zenginsin sorusuna cevap varken
yoksulluğun sınırı yoktur.
En büyük kayıp
kaybedilebilir bir şeye
sahip olmaktır.
Martılar susmayı tercih ediyor şuan.
Ben de.
Ya siz?