senin gibi uzakdı bana sevmeler,
uzak ayrılıklarda seni sevdiğimde ben...
bazen yoruldum, endişelendim korkulardan,
bazen de mutluluklar devşirdim sevilmelerden.
sürgün günlüğümün firari öyküleri oldun,
adını koyamadığım sebebsiz hüzünlerimdin hep.
sende ardına bakmadan bırakıp gidenlerimden oldun.
acımı büyütürken defterime yazdığım her anlamlı sözcük.
sensizliğide alışmalıydım sen olmamalıydın bu aşka müsebbib.
sen bir şey söylemesende susmalarından anlarım ben,
kalabalıklara karışmak gelir içimden haykırarakdan.
matlaşan yıldızların görüntüsünü gözlerine resmederken,
ay hep sessiz kalır bir nedeni olmalı sen aşka susuyorken.
ansızın neden yokken karşıma sen çıksanda sevsem ben
aldırmasam dışarıda yağan yağmurun ıslaklığına
kolların boynumda ,dudakların dudağımda öylece sarılı kalsak..!!

hasan kaya....
mersin 2012.