Gündüze dönük yanımdan seni solumaya başladım,
geceleri ise ay suya düştüğü vakti bekliyorum gelmen için.
çünkü,
bana hep maviydi senin düşmelerin,
belkide bu yüzden mavi koydum adını.
hani kaybettiğim kendimi arıyordum ya bunca zaman
sana olan sevgimin şımarık bir çocuk gibi ,zırıl zırıl ağladığını,
kimsesizliğime düştüğümde gördüm....




bana ödenmesi çok borçların var uykusuz gecelerimde.
yüreğimi acılara,kendimi ise sensizliğe alıştırdım.
duvarlar üzerime yıkılır gibi gelirken yaslanmadım.
hiç olmayacağını düşündüğüm yarınlarıma isyanım bitmedi.




senin pembe hayallerinin köşe başında otururum,
bir kaldırım taşına.
bir düşüncedir alır beni başım ellerimin arasında,
zaman yüzsüzlüğünü göstermek üzereyken
mutluluğun rengi siyah bir elbise giyinir üzerine.
kaydıırırım gözlerimden yıldızları bir farkım olmaz buluttan-
gideceksin diye ya vakitsiz,
işte o korkum ondan.....





attığım adımlarda şimdi basamaklar engelsiz,
düşlerim koynuma girerken kararsız değiller
biz aynı yangının çocuklarıyız şimdi.
beraber yanıyor yüreğimiz.




ben bir telaşı, birde sabırsızlığı sevmedim.
ezdim özgür düşüncelerimi zincirledim.
bazen uykuda, bazende sabahlara kadar uykusuz bekledim.
ben yalnızlığın koynunda uyuduğumu,
sen yanımda yokken öğrendim...


zorda olsa kazandığım mutluluk bugünlük değil di.
bir güne sığdırmayacaktımki biriken hasreti,özlemlerimi.
şimdi seninle başlayan güzelliklerim.
çarpan yüreğimin habercisi..
dudağı kasıp kavuran söylemlerin sahte yanı yok.
ben sevgine aşığım.
Aşk’ına ise hasret......//

______________hasan kaya----------------------------




.