sanırım yoruldum
herkesin gözlerinde seni aramaktan
söküp atmak isterken seni aklımdan,dahada bağlanmaktan
yoruldum,içimde bittiği sandığım duyguların dahada çoğalmasından
sana çıkmamasından yürüğüdüm yolların
gördüğüme bakmaktan değilde baktığımı görmekten yoruldum


katil düşler kuruyorum kendime
başrolünü yine sen oynuyosun
terk etmekten korkmuyosun ki beni öldürmekten korkasın
aylardan yine ağustos
tam bir ay geçmiş ayrılığın üstünden
bin yıla bin ömür eklercesine
beni terk edeli beri
yorgunluk sürüyorum gözlerime
oysa bizi var eden
nisanın ondördü değilmiydi?


dün yine ararken seni başka tenlerde
sokuldu koynuma usulca yalnızlığım
biraz değiştiğimi fark ettim
bakışlarım benim değildi artık
kaçmak istercesine herşeyden,sana takılmakdan yorulduğumu fark ettim
şimdi kaldırımlarında şarkı söylediğim sokaklarda yürüyorum
bir sigara eşliğinde...
dumanı sen, külleri ben olan
ve ardından
alacakaranlık bekliyor beni sonsuz bir gecede
uyumak, unutmak olmuyor bazen
unutturmalarda unutturmuyor zaten
artık yorulmaktan da yoruldum sanırım...



ardına bakmadan gidiyorsun ya gayrı
bana yetim bir yürek bırakarak
yorgun, kokmuş,ağır ve aksak
söylüyorsun son sözünü kirpiklerinle geceye
şimdi..
seni döndürmeye ne sözlerim fayda verir
ne de verdiğim çabalar seni unutmak için
söylerken son sözümü bu şiirde
git diyorum...
git!
bana
zamana
ve ayrılığa
bakmadan git...




KALP SESİ