Bazen seni kaybetme korkusu,
Sessiz kalmama sebep oluyor.
Seni uzaktan izlemek,
Uzaktan duymak
Ve sana uzaktan aşık olmak
Mutlu ediyor belki de yüreğimi.
Yakınında uzak oluyorum,
Konuşamıyorum yine seninle
ve yine açılamıyorum gözlerinin derinliklerinde kaybolurken.
Heyecana yenik düşüyorum sana bu kadar yakınken.
Cümlelerime bir yenisini daha ekleyemiyor
ve sadece susuyorum senin denizinde boğulurken.

Hayatımın her anını belki de seninle geçiriyorum,
Gözlerini düşünüyorum,
Sözlerini düşünüyorum
ve bizi düşünüyorum
Güzel bir bahçenin,
Yeşilliklerin içinde sallanan bir çift sandalyede,
Kırlaşmış saçlarımıza
Bir yenisi daha ekleniyor hayaller ülkesinde.

Ne kadar yanımda olsan da
Sana ulaşamamanın acısını çekiyorum.
İtiraf ediyorum,
Başımı omzuna yaslayıp
Ağlamak istiyorum sabaha kadar,
Sözlerim tükeninceye kadar
Seni sevdiğimi haykırmak istiyorum tüm aleme,

Ama,
Ama hâlâ sana söyleyememenin ızdırabını çekiyorum.

Ne vardı,
Ne vardı yanıma gelip otursaydın,
Beni sevdiğini söyleseydin,
Narin dudaklarından o cümleyi çıkarsaydın,
Bilmiyor musun sanki?
Ben utangacım işte,
İstediğim zaman söyleyemiyorum sana olan duygularımı,
İçime dert oluyor ve kendimi bitiriyorum senin karşında.
Ama,
Ama sen bana gelseydin keşke,
Vermez miydim sana ömrümü,
Sevgimi,
Aşkımı...
Hatta sana şunu belirtmek isterim,
Kimse, ama hiç kimse
Seni Sevdiğim kadar
Sevemeyecek kimseyi...

Off,
Tamam, seni sevmiyorum,
Sana karşı güzel duygular beslemiyorum,
Seni hiç düşünmedim bile,
Hiç bakmadım,
Hatta adını bile bilmiyorum,
Lanet olsun,
Seni düşünmüyorum derken bile yalan söylüyorum.

Bak, Bak yine gidiyorsun,
Sırtını bana dönüp uzaklaşıyorsun,
Gözlerini benden tekrar kaçırıyorsun,
Ve yine sevdiğini söyleyemedin.
Git, ne olursun git!
Sensizliğin de seni sevmeyi başaracağım,
Sensizliğin de seninle olacağım,
Fakat, yine sana doyamadan gidiyorsun işte.

Dur, Lütfen Dur,
Son kez dinle beni,
Son kez, yalvarıyorum,
Ben...
Şey...
LÜTFEN GİTME,
SENİ SEVİYORUM...

İsimsiz Hikaye Yazarı, Rafet ÇETİN...