Piribeyli ateş düşsün çölüne
Verdin beni yad yaramaz diline
Aklımı yitirdim yârin yoluna
Ayrılık gününü sayamadığım.

Vefesızı gördüm sararıp solmuş
Ağlıyor gözleri yaşınan dolmuş
Gidib bir hoyratın menendi olmuş
Benim öpmelere kıyamadığım.

Bayat kulu gibi kör duman başı
Zalıma vermişler ağudur aşı
kırışmış alnı da çatılmış kaşı
Yüzüne bakmaya doyamadığım.

Kara bahta, kör talihe kastına
Küsmüş gayri yârenine dostuna
Oturmuş ah çeker taşın üstüne
Yerlere yurtlara koyamadığım.

Sam vurgunu gibi eğmiş dalını
Bir kerpiç duvara vermiş belini
Oğul balı gibi tatlı dilini
Bandıra bandıra yiyemediğim.

İçim kan ağlıyor sinemi açın
Delirdim başıma topraklar saçın
Çabuk solar diye korktuğum için
Bir kere gülümsün diyemediğim.

MEHMET ALİ’M gördüm hiç iflah olmam
Giderim gurbete dahada gelmem
Yare kavuşmadan canımı vermem
Yoluma gönlünü eyemediğm.

M.ALİ AKÇINAR