I
Bu gece birşeyler sarılı gözlerimde, öylesine karaya çalmış ki gözlerim göremiyorum..
Ruhumun sol yanında bir esaret var, sel gibi iniyor dudaklarıma doğru soğuk sıcak arası..
Ateş gibi terler dökülüyor sevdalarımdan aşağı..
Hangi saniye senliğe kaçsa hecelerim adım adım uzaklaşıyorum bu gece benden..
Ellerim de bir tuhaf, boş bakıyorlar sanki umutsuz, amaçsız, korkak, titrek..
Hayatım kan ağlıyor avuçlarımdan, sımsıkı tuttuğum kalp suyum, huyum, bir fanusta ölen bir oyuncuyum..
İlk baharlarımın ilk aşkları gibi bu gece sımsıcak üşüyorum..
Aldattığım sevgiler gibi bu gece en gerçek yalancıyım, göğsümü gere gere çıkıp da anlattığım..
Rüzgarlar esiyor bugece saçlarımın arasından..
Sen kokulu rüzgarlar, kesiliyor ayaklarım bilekten, yürüyemiyorum..
Garipsemiyorum isyan eden dillerimi, kırıp döken yüreğimi, özgürlükteyim..
Özgürlüğün esaret kentinde, bilmediğim varoşların sarhoş sokaklarında yaşlanıyorum..
Çıplak duaların dilindeyim..
Ey Allah’ım
bu gece öldüğüme yanamıyorum..
Sendeyim..


II
Ey sevilen..
İstANbuL’un olmak vardı bu gece..
Hırçın, asi, deli rüzgarların boyadığı bir tabloda istANbuL’un olmak..
İstANbuL olup sana bakmak..
Dilenci vapurlarına binip de mavilerine akmak, aktıkça boğulmak, toğrağında yaşamak vardı boğuldukça..
Biraz da suyundan içmek, tuzlu, yakar, ah ne hoş yakar......
Sarhoş baktığın pencerelerin buharına yazdığın yazılardan olmak bir nefeslik..
Bir nefeslik kaçamağını gecelemek soğuk siyah yataklarda..
Herhangi bir kaldırımın taşı olmak ayakların altında..
Kubbelerden sesini bağırmak, adını anmak her sahnenin bitmeyen perdelerinden..
En deli aşkların efsanelerinde seni yaşatmak,
Seni sunmak, seni bulmak, sende doğmak, sende yok olmak, kaybolmak, direnmek, sevişmek, ölmek, kahrolmak,..
Doğacağımı da bilsem, istANbuL’un olup seni taşımak vardı bu gece..


III
Sende olmak..
Sen olmak;
Elin olup sana dokunmak, sözlerinle dudaklarını tatmak, gözlerinden bakmak, tenin kokmak..
Poyrazına sığınıp da mevsimlerini solumak..
Son olmak vardı bu gece..



moRyEL_