DÜŞTÜM


Yandın kurak çöl diye, her gün sebildi kalbim
Kaç akın verdi isem sürgün edildi kalbim
Dolaştı diyar diyar yorgun edildi kalbim
Bir gün demedi ah! Yar açtığın kola düştüm.

Sen nerede idiysen orası benim dedim,
O benim şah damarım, o benim canım dedim,
Vardığı yer cennetim, o varsa varım dedim,
Ardınsıra meledim geçtiğin yola düştüm.

Bir gönül yarasından çektin onca harabı,
Sonra gerçeğim diye sundun vaha- serabı,
Aşk acısı çektikçe içtim abu- şarabı,
Vuslata kefen biçtim dudağı bala düştüm.

Canıma can katanım el açıp çok yar dedim,
Ey yüce yaradanım bizi bürle sar dedim,
Sensiz güneşe bile istemem bu kar dedim!
Dört mevsimin kışında seninle dile düştüm.

Yâr , gönlümü eyleme gözüme yaş olmadın!
Hak diyarı sıladır, başıma taş olmadın!
Yandı bağrım narında yandım ataş olmadın !
Gül dalında kurudu eştiğin küle düştüm.
Seheryeli 17.1.2012