LÂZIM

Mevsimler ard arda boşa geçse de,
Dal zamansız kışta çiçek açsa da,
Ölümsüze sıra gelir kaçsa da
Yüce dağım, ayazından ayazım
Yârdan ayrı gülmüş göze mil lâzım.

Hasretliği koy cebine gizlensin,
O yüreğin acın ile közlensin,
De gönüle, sevdiğiyle sözlensin
Hak bilene bülbül ne de gül lâzım
Allah diyen yüreğe bir dil lâzım.

Bil ki artık sana koşmayacağım,
Fırat gibi kızıp coşmayacağım,
Azıp yüreğini deşmeyeceğim,
Yanağımdan gel gamzeme düş, lâzım
Sana gülden, bana toprak eş lâzım

Sandın yetmez tatlı cana eziyet,
Anlamışım sevmek değil meziyet
Ver toprağa, değilmi bu raziyet !
Gayrı bu bedene ruhsuz can lâzım
Dayanılmaz ayrılığa son lâzım.

Mevla beni yokluğunla sınadı
Edepsizin biri diye onadı
Diller de mi azar etsin? Kınadı..
Kol kırıldı , kaftanıma yen lâzım
Beden yundu, kefene giyen lâzım.

Gideceğin yerde varsa bekleyen
Hemi sevip hemi an da yoklayan
Sevdasına ayıp eder saklayan
Muhammede senin gibi yol lâzım
Yaradana bağrı yanık kul lâzım.

Bu yokluğum varoluşun içindir
Sormayasın neden, niye, niçindir
Kıymadığım senin bir tel saçındır
Yolum yolum yolarım yâr, kaç lâzım?
Seven yare ne baş ne de saç lâzım.

Dualarda ara beni demiştim
Önce toprak sara beni demiştim
Cennetimi az da kala yemiştim
Sensiz cennet bahçeleri nem lâzım
Kül ettiğim bedene bir gül lâzım.

Demire su verip at ateşi hârla
Kes odunu ver şeklini hızarla
Beden tanışmadan önce mezarla
Son ezanla geleceğim, sal lâzım
Şu ruhuma bir an önce öl lâzım.

Geleceğim bir seherin yelinde
En sevdiğin çiçekler var elimde
Ve en beğendiğin sözüm dilimde
Fildişinden sarayımda ayvazım
Yâr, oraya bir ben bir de sen lâzım.

Toprak nefes alsın diye baharla
Kar yağmadan saban sürülür tarla
Kışın ortasından geçtim ya şarla!
Bu mevsimde meyve vermek niyazım
Ve son sözüm , kalem sazım, kalp kâzım.

Seheryeli 13.11.11 05:25