4
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1806
Okunma
Ömrümün en tatlı çağı
Çocukluğum,unutamam.
O sevimli yumurcağı
Elden kaçırdım,tutamam…
Neş’eliydi,tezdi canı;
Güldürürdü her insanı.
Şenlik topu afacanı
Aklımdan silip atamam…
Verirdi hep şeytana ders
Pabucunu giydirip ters!..
Pek severdi O’nu herkes
Anlatamam,anlatamam…
İçim dışım yara , kabuk;
Söylenirim abuk sabuk;
Geçti yıllar çabuk çabuk,
Yaş Kemâle erdi,Tamam!..
Arzda insan kalmaz sonsuz,
Çıplak gider gelip donsuz.
Çocukluğum nerde,onsuz
Yaşamadım,yaşayamam…
Şiirin sahibi
Cevap Yaz