*hüznü özleyen bestelere

Kavga vâdilerinde hüzne dalamıyor besteler
Şevkle sallanıyor yapraksı keresteler
Mehtap ılgım içiyor her öğünde
Ölüm şâhit tutuluyor gecenin düğününe

Benim de ömür kasırgamın gölgeliği olmadı hiç
İrinler boşaldı pınarlarımın gözelerine
Hep hayâletler ağladı gözlerimin yerine
“Kaybettiğim hayâllerimi arıyorum”
Ağırlaştırılmış imgeler içinde


Oysa kalmadı bulutları nehirlere yediren
Gölgelerin konuştuğuna kanmayın
Bir ilkbahar sabahı tatlı tatlı çalar siren
Ferdânın kaptanı cinnet geçirince nîsanda
Fotoğraflara hapsedilir eleğimsağma
Taşınır şehir resimleri yüklü kadırgalarda
Umut rengini kaybedince ganimetleri neyransı cilveler paylaşır
Dilenciler bile bu işe şaşırır


Şimdi
Dünya otogarında
Dönüşe hazırlanmayan bir mevsimin yazıhânesinde
Sevinç çığlıkları atılıyor
Yıldırım ,yalnızlıklar kervanını aydınlatırken
Yenilen yemeğe ceninler katılıyor
Kaf dağında yargılanmasına karar verilen cennet
Günün son otobüsüyle perondan ayrılıyor
Geride dolu bir tabut
Ve karartma gecelerinde okunan şiirler kalıyor

Dursun Tiftik