Ortalık bembeyaz aklımda karakış
Ellerim donuyor yüreğim sımsıcak
Eriyen her damlada fikrimde karakış
Eksilmedi sevdan sönmedi arayış
Kıyametim oldun koptu kopacak

Ben gibi yalnız geceler soğuk
Yalnız geceler bitmiyor karakış

Durgunlaşan bakışım yaşıyor karakış
Senli zamanların hayalindeyim
Gündüzüm karakış gecem karakış
Uykunun zerresini arar gözlerim
Kardan adamdan beter haldeyim

Ay ışığı vurmuş karlı yollara
Yolların ardında bitmiyor karakış

Dar geliyor âlem cenderem karakış
Her kışın ardında bir bahar varmış
Gelse ne fayda baharım karakış
Vuslatı beklerken dünyalar darmış
Bedenim donuyor yüreğim yanmış

Hasretin yüzü dönmüş yüzüme
Bir sevda dokunur candan özüme
Özümde karakış sözümde karakış

Ağaçlar damat alyans karakış
Nafile gelinlik giymiş yine caddeler
Çalıyor davullar ritim karakış
Zılgıtlar çalmaya ölümü bekler
Boşa düğün dernek boşa emekler

Sakallara bile aklarım düşmüş
Yalnız kalabalıklar yine üşüşmüş
Kıskanır beyazımı ağlar karakış

Aldığım soluğun adı karakış
Her nefesi son nefes sandığım gündür
Bembeyaz örtümle donuyor karakış
Allah’ım artık ışığı söndür
Ya ışığı söndür ya kaderi döndür

MEHMET FİKRET ÜNALAN