5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1105
Okunma
tenha çığlıklarda
belli belirsiz
kendine yabancı
sanki derin kucaklar taşıyordu hayal gülleri
ki
toprakla çizgilerin birleştiği yerde
eylemsiz yapraklar bırakıyordu
bildiği tüm şiirlere
adımsız mesafelerin boylarına uzanarak
her mevsimin arasına sezgiler kotarıyordu ki
sayıklamaları öğrendi
yankılanan hasretlerin defterleri
uzaktı
kanayan düşlerinde sevmeler
nefesini içine çekmişken sevdası
sabırsız ve şımarık
masumhane
vurdu yine
saçlarını rüzgara
seviyor seviliyordu
kendine masallar adayarak
....
5.0
100% (16)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz