tanımadan gelme bana







’DUYGUSELİOZAN’ yaz google’a,
o anlatsın, beni sana.
megaloman değilim,
kendimi sana, övemem asla.

hakkımda bir fikrin olsun,
eğer geleceksen bana.



hayatın içinde bir acaip,
hayatın içinde
bir yalnız adamım.
bilsen
ne çok muhtacım
arkadaşlığına.

ne olur gel
bir son ver
bu,
bitmeyen katran karası
yalnızlığıma.

fayda vermez beğenmelerin
bir güzellik yapacaksan eğer
benim için
arkadaş olarak ekle
o yeter bana.

gelmemekte kararlısın demekki;
ben, türkçe konuşuyorum oysa.
yüreğin ufak
ya da duygun yok
ey insanoğlu insan,
insan yüreğin, toz duman!
daha ne diyeyim sana.



duygularımı sele vermiştim.
dağların doruğundan,
vadilerin obruğundan
yalnız senin için
süzülüp gelmiştim.
her nedense varmadın farkıma
içtem bile değildi
konu olman şarkıma.

demekki hala
dokunamadım
duygularına.

tercüman olamadım
sevdalarına.

ayrı gayrı gireceğiz
demekki yarına.



taş olsa dile gelirdi,
çoktan.
öyküne öyküne delirirdi.
insan.
taştan kelam geldi
sende tık yok.
ben seni çağıran ses
ben sevda selinde bir nefes;
duyguseliozan!

aşkı bilen,
insanı seven,
dostluğa eren,
dost, arkadaş, yaren,
çoktan sayfalarımda
çoktan arkadaşlarımın arasında
yerini alırdı.
madur olmazdı hayattan.

sanırım duyguseliozan, çıldırdı.
sevmeleri yürekte öldürdü.
derdi kederi oldurdu.
hayatı soldurdu.
katranı karayı
saltanatı sarayı
malı mülkü parayı
toplayıp bir kefeye doldurdu.




varsın olsun.
sizin canınız sağ olsun.
herşeye razıyım dünden;
ne olacaksa olsun.
sen haber ver mutlu günden!
yeni baştan en baştan
doğur beni kutlu günden.
aşk yoksa, yokum ben!



mühim olan kul sevmek
mühim olan aşkı bilmek.
mühim olan halden anlamak.
şaşıyorum bu insanlara;
hayattan daha ne beklerler kine!

gelmeyeceksen de gelme,
artık lazım değilsin bana.

yalvara yalvara,
yana yakıla
bir emanet gibi
geldikten sonra.


oysa ki koşulsuz kuralsız olmalıydı
gelmeler.

oysa ki menfaatsiz, çıkarsız olmalıydı
sevmeler.

sen bu erdeme sahip değilsen
neye yarar dil dökmeler,
yalvarmalar,
dizlerini dövmeler.

hayat devam ediyor ,

iyi seyirler.
iyi seyirler.
’bak, beni deyirler’

aç gözünü iyicene!
aç gözünü, ayın ondördü.
izle beni, tanı beni,
aç gözünü, doyur benle...
aç, gözünü doğur benle!
aç gözünü, uğur benle!
senle beni benden başka
benle seni senden başka
haydi söyle, kim gördü.
sanırım alem sağır, kainat kördü.

tanımadan gelme bana!
beni bilmeyene hayır etmemkine!

yabana gider çabaların
aynı kalırsın yine...
benden giderken.
dilinde ahın kalır sermaye!

sen sen ol kime gelirsen gel
asla tanımadan gelme!






duyguseliozan