6
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1468
Okunma
bir kıyıda
sürmelenirken sırrı arayan aynalar
sessiz
ve de yalnız
beklerdi süslenmiş kumsalları
ellerinde dalgaların çakmak çakan gözleri
yıkardı
güncesinin yapraklarını
sonra
çakıl taşları ısırırdı gülüşünü
en karanlık
yıldızlar akardı geceye
o mealsiz seyrederdi
karanlığın içindeki umudun gözlerini
algısız kıyılarda
sulara aldanan kumlar
fikrine inkar olsa da
yüreğinde lehimli
tuz kokulu
beyaz hayaller oynaşırdı parmak uçlarında
hangi kıyıya taksın yüzünü
ayna nedir hiç bilmediki çocuk
....
5.0
100% (8)
Cevap Yaz