Huzursuzluğun Bıraktığı Sözcükler



Kelime israfında tükeniyor hayatlarımız.
Görüntülerin çokluğunda insanlığımız istila ediliyor
Sararmış ve solmuş insan yüzleri
Ruhları kaybolmuş insanlığın
Nifak gönüllerin tadı tuzu olmuş
Zamanın karanlığında saklı bir avuç rüya
Kimbilir kimlerin kısmeti olup ayaklanacak


Romanların ne kadar hayatsız olduğunu şimdi anladım
Hikayeler döküntü ve sığ
Fikirler satılmış ve iğrenç
Aşkın ve Bilgeliğin adamı olduğunu söyleyen
Soytarıların dünyasında yaşamak Ne acı Allahım
Ve onların suyundan içmek
Ve onların yemeğini yiyip
Onların hayatlarına ilişip
Onların hayatlarıyla sevişmek

Zincirsiz ve Bağcıksız yaşayan melekler
Saflığı ve berraklığı ne ile aldılar
İnsanın anlamı ne?
İnsan ne Allahım?
Neyin Adı İnsan?
Adı nereden aslı nereden?

İpin bir ucunda kader
Bir ucunda insanlığımız
Ayıpların Boyunduruğunda bir insanlık yaşanıyor
Yapılan Yapılıyor yapılanın yanına
Hayat hayatlara bağlı
Ve insanlar insanlara

Acıyla bağlı insanlar
Şehvetle bağlı
Kahır ve hasretle bağlı
Aşk ve Arzuyla bağlı
İnsanlıkla bağlı İnsanlığımız

Buruşturulup sokaklara atılan hayatların içinde
Boğulmaktan korkun
İnsanın insanda yok olmasından korkun
İnsanın insanı konuşmasından korkun
Viran olmuş bir ev gibi
Talan olmuş bir yuva gibi
Darmadağın olmuş bir sevda gibi
Ruhum uçurumlarda dolaşıyor.

Hüseyin Adem Tülüce

Anlamlı ve güzel dizelerdi, şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.