3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1200
Okunma
Sonra karşıma sen çıktın
’’korku’’ süpürgesi gibi..
ya da kocaman bir ayna gibi yüzüme oturdun..
Mesela yağmur yağıyor ıslanmıyor pırasa saçlarım..
sonra güneş açıyor, yine de her yer gölge.
şu başında taşıdığın gardenyalar, japon gülleri
şu ezilmekten son anda kurtulan papatyalar
hepsi senin eserin mi?
Yağmurdan önce güneşten sonra, hava böyle olur diyorsun.
zaman dilimi, kaça böler kelimelerimi
işte bende bunu bilmiyorum.
yarın geç bu gün erken, dün silindi hatıra defterimden..
sonra sen çıktın karşıma..
’şimdi’ diyorsun
bütün çöplükler dönüyor eski yerine..
yine o heybetli kaleler beliriyor gölgeler halinde..
Diyorsun ki ’bırak’..diyorsun ki gardenyalara bak..
Sanırım sende gidiyorsun..
5.0
100% (2)